ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ........... Τελικά, η ζωή είναι πολύ σύντομη και πρέπει να την χαρούμε. Ποτέ δεν υπάρχει χρόνος να το σκεφτούμε αυτό. Πάντα κάτι, θα πρέπει να κάνουμε. Να προγραμματίσουμε τον χρόνο μας για αύριο... την άλλη εβδομάδα... σε ένα μήνα... του χρόνου και πάει λέγοντας. Αυτό το καταλαβαίνεις και το νιώθεις όταν βλέπεις τον θάνατο. Έχεις δει ποτέ σου το θάνατο; Η απάντηση είναι φυσικά όχι, δεν μπορείς να τον δεις έτσι απλά, μπορείς όμως να τον νιώσεις και να ταρακουνηθείς βλέποντας μπροστά σου ένα πτώμα. Κοιτάζοντας ένα άψυχο πτώμα που κάποτε είχε ζωή, που κάποτε για αυτό το πτώμα υπήρχαν χαρές, υπήρχαν όνειρα μα και στεναχώριες. Αλλά τώρα τί; Τίποτα, τίποτα, τίποτα. Δεν υπάρχει ζωή. Το κοιτάζεις και λες αυτό κάποτε ζούσε. Κι όμως ζούσε, ναι, έτσι όταν είχε ζωή αυτό το πτώμα, έτσι είμαι εγώ τώρα και κάποια στιγμή θα έρθω και εγώ στη θέση του. Οπότε τι μένει; Να ζήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο. Γι' αυτό βλέποντας το πτώμα, όλες μου οι σκέψεις ήταν η ζωή, το πόσο ωραία είναι να ζεις, να ξυπνάς και να βλέπεις την ημέρα, να βλέπεις τον ήλιο, να αναπνέεις. Και λέω μέσα μου, τι ωραία είναι που ζω. Ναι ζω ..........ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.